HAARLEM – Heer Koning heeft vanochtend meegedaan aan een wetenschappelijk onderzoek naar de bestuurbaarheid van wat wij hier noemen een 'les-auto'. Eerst moet natuurlijk met een test onderzocht worden of heer Koning het vehikel wel veilig kan besturen voordat hij definitief met een rijbewijs de weg op gaat.
De test was in zoverre geslaagd, dat het vehikel inderdaad kon rijden.
De besturing liet hier en daar echter nog wat te wensen over. Zo begon het onderzoek bij het wegrijden van het CBR gebouw, en vond Koning het
nodig het fietspad te blokkeren. De bekende fietsverkeersdeelnemers begonnen hierop in het voorbij rijden op de achterruit te tikken en
ook was er een fietster die luidkeels naar de auto ging schreeuwen dat 'dit toch geen les geven was'. De examinator draaide hierop het
raampje naar beneden en riep tegen mevrouw dat het hier geen les, maar een examen betrof. Daarmee was de toon gezet.
In zijn achteruitkijkspiegel zag heer Koning zijn charmante instructrice Silvia, die op de achterbank had plaats genomen, van schaamte al inelkaar zakken. "Kan hij best rijden, verklooit hij het toch en meteen al op het begin ook.." was op haar voorhoofd te lezen.
Na zo'n voortvarende start vond Koning het nodig om de rest van de rit uitermate rustig te rijden om te voorkomen dat er ergens anders nog verkeersdeelnemers over het hoofd werden gezien. Vooral omdat de examinator dezelfde persoon was als bij de TTT (de tussentijdse toets)
van een week eerder. Toendertijd gaf de examinator op het TTT-formulier aan dat Koning wel wat Rust^2 kon gebruiken, oftewel 'rust in het kwadraat'. Koning vond het nodig te demonstreren dat hij deze rust met wortel en al wel degelijk onder de knieen had.
Dit rustige rijden werd echter niet geheel door alle andere verkeersdeelnemers op de prijs gesteld. Zo was er een kale bestuurder van een sportief uitziend vehikel die na eerst flink in de bumper te drukken, op een onmogelijk smalle weg ging inhalen, vervolgens uitstapte en zich richting lesauto keerde en lustig met zijn hondenriem in het rond ging zwaaien terwijl hij met de andere hand lustig met de middelvinger in de lucht ronddraaide. Koning probeerde de spanning te snijden met de opmerking dat hijzelf het rijbewijs wel verdiende als het verkeer toch al onveilig werd gemaakt met dit soort
tokkies op de weg. De examinator keek de rest van de rit demonstratief uit het rechterpassagiersraam naar buiten.
De rit ging verder voortvarend, er werd op de randweg subliem ingevoegd en uitgevoegd maar de examinator kon helaas niet meer anders
concluderen dan dat het 'toch nog niet voldoende' was.
Over drie weken volgt een nieuwe kans.
Met vriendelijke groet,